دونوس دانشمند فرانسوی که در بنگاه تحقیقات طبی راکفلس در نیویورک خدمت می کرد به فکر افتاد چگونه خاک می تواند میکروب را نأبود نماید؟ چطور می شود که یک نفر بیمار مبتلا به سل و یا طاعون پس از این که دفن شد همان میکروب هایی که باعث مرگ او شده اند به فاصله کمی محو می شوند؟
محققین از پیش حدس های خوبی زده بودند مثلا می گفتند: در خاک میکروب های مخصوصی وجود دارد که هر نوع ماده آلی و زنده ای را نأبود می کند و چون میکروب سل هم خود یک نوع جانداری است پس محتملا میکروب های مخصوصه موجود در خاک هم بر آن تاثیر کرده و نأبودش می کنند به عبارت دیگر میکروب های خوب میکروب های بد را از بین می برند، مکتشف فوق الذکر سه عدد لیوان گرفته و آنها را پر از خاک کرد و هر روز آنها را آب داده و میکروب های شدیدی از قبیل میکروب ذات الجنب، استرپتوکک و استافیلوکک را در هر یک از آنها جداگانه پرورش داد به این ترتیب ماهها گذشت و هر روز مرتبا باکتری میکروب ها بوسیله آب در لیوان های مربوطه ریخته می شد.
عاقبت الامر دنوس مقداری از خاک یکی از لیوان ها را گرفته و میان یکی از هشت لوله آزمایش حاوی میکروب ذات الجنب که در میان شیر پرورده شده بود ریخت و تقریبا به فاصله یک ساعت محتوی لوله ها مثل آب صاف و زلال شد… آیا این چه عاملی بود که میکروب های ذات الجنب را کشت؟
در مطالعات میکروسکوپی که به عمل می آورد یک میکروب ذات الجنبی را دید که میکروب استوانه شکلی بدان گلاویز شده و بعد از یک دقیقه آن را از بین برد و خودش زنده ماند بالنتیجه نأبودکننده میکروب ذات الجنب کشف شد، این میکروب را دنوس میکروب خاکی معمولی و آن ماده ای که از این میکروب ترشح شده و میکروب های موذی را می کشت تیروتریسین نام نهاد.
این ماده از حیث میکروب کشی به قدری قوی است که تصور آن را نمی توان نمود، مثلا آنقدر میکروب ذات الجنب را در شکم موشی تزریق کردند که بتواند به فاصله نیم ساعت آن جاندار را تلف نماید آنگاه پس از یک ربع ساعت بقدر یک میلینیوم گرم از این ماده به همان موش تزریق نمودند و چند دقیقه بعد ملاحظه نمودند که اثر میکروب ذات الجنب به کلی خنثی گردیده است.