حفظ وحدت را اصل قرار بدهیم و اگر تکلیف شرعی یی هم احساس کردیم، ولی دیدیم عمل به این تکلیف ممکن است مقداری تشنج به وجود آورد و وحدت را از بین ببرد، قطعاً انجام آنچه که تصور میکردیم تکلیف شرعی است، حرام است و حفظ وحدت واجب خواهد بود.

من توصیه میکنم هفته ی وحدت را – که به مناسبت میلاد نبیّ اکرم(صلّی الله علیه واله وسلّم) از روز دوازدهم تا هفدهم ربیع الاول ادامه دارد – همه ی آحاد مردم، مخصوصاً علما و فضلا و گویندگان و دانشمندان و افراد صاحب نفوذ گرامی بدارند و این مسأله را به عنوان یک شعار جمهوری اسلامی همیشه نگه دارند.

اتحاد مسلمین، به معنای انصراف مسلمین و فِرَق گوناگون از عقاید خاص کلامی و فقهی خودشان نیست.

وجود نبیّ مکرّم اسلام(صلّی الله علیه واله وسلّم)، بزرگترین مایه ی وحدت در همه ی ادوار اسلامی بوده است و امروز هم می تواند باشد.

شعار وحدت مسلمین را یک مسأله ی استراتژیک می دانم – یک مسأله ی تاکتیکی و مصلحتی هم نیست که حالا بگوییم مصلحت ما ایجاب می کند که با مسلمین غیر شیعه ارتباطات داشته باشیم – مسلمانان، بتدریج این اختلافات مذهبی و طایفه یی را کم کنند و از بین ببرند؛ چون در خدمت دشمنان است.

بیانات رهبری درباره هفته وحدت