قطعاً بهترین الگو برای جامعه اسلامی ما، خانواده امیرالمؤمنین و حضرت زهرا علیهما السلام است یعنی وقتی یک خانواده موفق را مورد بررسی قرار می دهیم، می بینیم آن خانواده موفقیت های درونی و بیرونی دارد که در تربیت نسل، کاملاً موثر هستند.

خانواده ای که در مدل اسلامی پیش می رود، سه مرحله آرامش؛ مودت و رحمت را دارد، لذا خانواده در این الگو، محلی برای بندگی خدا می شود؛ وقتی از امیرالمؤمنین سؤال می کنند، زهرای مرضیه را چگونه یافتی؟ می فرمایند؛ بهترین یاری دهنده در بندگی خدا. یا می فرمایند؛ وقتی وارد منزل می شدم و نگاهم به زهرای مرضیه می افتاد تمام سختی های زندگی را فراموش می کردم، به آرامش می رسیدم و این آرامش منجر به بندگی خدا می شود.

دومین نکته ای که در خانواده بر اساس سبک زندگی اسلامی اتفاق می افتد، تربیت نسل های شایسته است، در تربیت دینی ما می گویند؛ وقتی می خواهید همسری اختیار کنید به دنبال کسی باشید که بتواند مادر خوبی برای فرزندان شما باشد، اگر فضای یک زندگی آکنده از آموزه های اسلامی شدزمینه ساز فراهم آمدن خانواده سالمی است که سلول های جامعه را تشکیل می دهد و راه آورد جامعه سالم است.

نهادینه کردن مفاهیم دینی در خانواده

در بحث نهادینه کردن مفاهیم دینی باید به پنج عامل اساسی توجه کنیم:

الف) اولین نکته لقمه حلال است، چون لقمه حلال چظرف پذیرش را آماده می کند، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) وقتی در برابر سپاه عمر سعد قرار گرفت و خود و خانواده شریفشان را معرفی کردند، آن ها هلهله می کردند، حضرت فرمودند: «;فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَی قُلُوبِکم»;اینها شکمهایشان از حرام پر شده است و دیگر حق را نمی پذیرند.

ب) دومین نکته این است که روزی نورانی باشد و این نقش ممتاز مادران را می طلبد.

مادری که با وضو لقمه را آماده می کند و با ذکر خداوند؛ فضای خانه را آکنده می کند نورانیت و زمینه و بستری را فراهم می آورد تا آموزه های دینی به صورت عمیق تری در وجود فرزندان قرار بگیرد، این را ما در سیره بزرگان می بنیم، وقتی از مادر شیخ انصاری سؤال می شود چگونه فرزندت این گونه شد؟ پاسخ می دهد که شیر بدون وضو به او ندادم، یعنی ظرف تربیتی او را آماده کردم، اینکه می گوییم لقمه طیب و نورانی، یعنی همین پدری که علاوه بر اینکه روزی حلال تهیه می کند، روزی را با وضو فراهم می کند و مادری که وقتی در منزل، لقمه فرزندانش را آماده می کند، گوشش آلوده به شنیدن موسیقی و گناهانی مانند غیبت نمی شود، او ظرف تربیت فرزندش را بهتر مهیا می کند.

ج) سومین نکته در تربیت فرزند این است که؛ فرزندان بر اساس آنچه می بینند تربیت می شوند لذا الگوی عملی بسیار مهم است و مهم ترین نقش را پدر و مادر، خصوصاً مادر دارد، چون بیش ترین زمان را مادر با فرزند سپری می کند آن هم مادری که توجه به آموزه ها و رفتارها و امور معنوی دارد، طبعاً فرزندش از او نقش می پذیرد لذا کارشناسان می گویند ۶۷% یادگیری انسان ها از طریق دیدن شکل می گیرد و لذا در آموزه های دینی هم داریم «;کُونُوا دُعاةَ النّاسِ إلَی الْخَیْرِ بِغَیْرِ ألْسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنْکُمُ الإجْتِهَادَ وَالصِّدْقَ وَالْوَرعَ»;.مردم را با چیزی غیر زبان خود به حق دعوت کنید.

د) چهارمین نکته این است که کودکان بر اساس آنچه که می شنوند تربیت می شوند، بچه ای که به دنیا می آید در گوش او اذان و اقامه بگویید، یعنی از همان اول به او بگویید، آمده ای تا بندگی کنی، یا جملات زیبا و نورانی را می شنود، مثل کلام خدا؛ مثل دعا؛ مثل ارتباط کلامی خوب والدین با همدیگر این کودک در مسیر تربیت قرار می گیرد.

ه) پنجمین نکته ای که زمینه ساز تربیت است این است که بچه ها بر اساس آنچه که می گویند، تربیت می شوند، و این مطلب در سیره تربیتی اهل بیت(ع) قابل مشاهده هست. امام باقر علیه السلام فرمودند: وقتی فرزندانتان به سن سه سالگی رسیدند به آن ها بگویید؛ هفت بار لا اله الا الله بگویند؛ سه سال و هفت ماه و بیست روز که شدند به آن ها بگویید؛ هفت بار محمد رسول الله بگویند و به چهار سالگی که رسیدند، به آن ها بگویید هفت بار صلی الله علی محمد و آله بگویند. دائم به ما می گویند، این ها را به بچه ها بگویید و به آن ها القا کنید.

دومین عامل مؤثر در تربیت کودکان، دوستان، سوم رسانه، چهارم محیط های آموزشی و پنجم محله زندگی است، هر چه این عوامل پاک تر باشند فرزندان ما هم پاک تر می شوند.

مدیریت رسانه در خانواده 

اولاً: پدران و مادران نباید مسئولیت تربیت فرزندان را به هیچ کس دیگری بسپارند.

رسانه، مدرسه و نه حتی مساجد به تنهایی مسئولیت تربیت را بر عهده ندارند، این ها عوامل مؤثر در تربیت هستند، مسئولیت بر دوش والدین است، در نظام تربیت اسلامی آن چیزی که بر عهده پدر و مادر قرار داده شده این است که، مسئول تربیت فرزندان هستند، این را اگر بدانیم بخشی از مشکل حل می شود یعنی بدانیم باید بچه هایمان را تربیت کنیم و نباید آن ها را برای تربیت به جاهای دیگر بسپاریم، نکته دیگر اینکه بدانیم، چه حد از رسانه را بچه ها مجاز هستند، ببینند و با چه ویژگی های؟ کارشناسان معتقدند بچه ها تا ۱۸ سالگی حداکثر دو ساعت مجاز هستند، از برنامه های رسانه استفاده کنند، دلیل این مسئله این است که زیاد نگاه کردن به رسانه هر چند مفید باشد، روی هوش و تغذیه و تربیت بچه ها و دیگر موارد اثر می گذارد، ثانیا؛ باید زمان تماشای رسانه را برای فرزندانمان مشخص کنیم چه برنامه هایی را ببینند؟ برنامه هایی که متناسب باسن و جنسیت آن ها باشد، بدآموزی و پرخاشگری بیش از اندازه نداشته باشد و اینکه برنامه هایی را به تماشا بنشینند که جنبه های یادگیری زندگی را برای آن ها داشته باشد، برخی برنامه ها به یادگیری و مهارت آموزی کودکان و روحیه اعتماد به نفس بچه ها کمک می کند، فرزندان ما با رعایت این شاخصه تماشاگر برنامه های تلوزیونی باشند.

مدیریت ناخودآگاه

برای ناخودآگاه فرزندان باید برنامه داشته باشیم و برنامه های جایگزین در هر سنی، برنامه های خاصی است، مثلاً در هفت سال اول محوریت گروه سنی بچه ها بر بازی است و می بایست زمینه بازی و فعالیت های بدنی را در بچه ها زیاد کنیم.

در هفت سال دوم، محوریت به یادگیری است. بخشی از فضای زندگی بچه ها را با مطالعه و بخشی را با دروس مدرسه پر کنیم، نکته اصلی این است که ما نمی توانیم خودمان به تماشای رسانه مشغول باشیم و به بچه ها بگوییم؛ شما نبینید، ما هم باید با فرزندانمان را همراهی کنیم، مقام معظم رهبری این تعبیر را داشتند وقتی بچه ها همه در منزل بودند یک زمان های خاصی همه اهل خانه مطالعه می کردند، لذا باید این فضا را در منزل ایجاد کنیم نه اینکه پدر تلویزیون ببیند و مادر در آشپزخانه باشد و به فرزندمان بگوییم مطالعه کند، فضای مطالعه را عمومی کنیم.

در هفت سال سوم بچه ها وزیرند و وزارت به معنای سپردن مسئولیت به آن هاست، شما در کابینه ریاست جمهوری می بینید که وزرا حضور دارند و به هر کدام بخشی از کارها محول شده است بچه که به هفت سال سوم عمر خود می رسد، باید مسئولیت هایی از امور منزل در حد توان و مسئولیت هایی که دارند واگذار شود.

منبع: سایت اطلاع رسانی حوزه